أثیر ۱۲ هفته تمرین منتخب پیلاتس بر کیفیت زندگی مردان سالمند غیر ورزشکار

مقدمه: سالمندی، دورانی حساس از زندگی بشر می باشد و توجه به مسایل و نیازهای این مرحله، یک ضرورت اجتماعی است. هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تأثیر 12 هفته تمرین منتخب پیلاتس بر کیفیت زندگی مردان سالمند غیر ورزشکار می باشد. روش بررسی : این مطالعه به روش نیمه تجربی انجام شد. 40 مرد سالمند غیر ورزشکار به روش تصادفی، از جامعه در دسترس مردان سالمند که در سال 1391 به مرکز بهداشتی و درمانی منطقه اردهال کاشان مراجعه کرده بودند؛ به عنوان نمونه انتخاب، و به صورت تصادفی، در دو گروه مساوی تجربی (سن2/3 ± 13/65، وزن91/6 ± 40/70، قد 91/7 ± 165)، و کنترل (سن 53/2± 86/64، وزن 940/4± 13/61، قد 73/4 ± 20/163) جای گرفتند. ابعاد مختلف کیفیت زندگی آزمودنی ها، از طریق پرسشنامه کیفیت زندگی-26 (quality of life questionnaire-26)، اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی به مدت 12 هفته برنامه ورزشی پیلاتس را اجرا کردند. طی دوره تمرین، آزمودنی های گروه کنترل هیچ گونه فعالیت ورزشی منظمی نداشتند. برای طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کالموگروف- اسمرنوف، و برای ارزیابی اثر بخشی تمرینات از تحلیل کوواریانس و آزمون t در سطح معناداری 05/0 p≤ استفاده شد. یافته ها: اختلاف معناداری در کیفیت زندگی، ابعاد سلامت جسمانی (9/146f= ، 0001/0p= )، سلامت روانی (5/186f=، 0001/0p=)، روابط اجتماعی (6/335f=، 0001/0p=)، سلامت محیطی (5/287f=، 0001/0p=)، و کیفیت زندگی (کلی) (3/69 f=، 0001/0p=) سالمندان درگروه تجربی بدست آمد (05/0≥p). اما در گروه شاهد تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0p≥). نتیجه گیری: در مجموع 12 هفته تمرین پیلاتس، موجب بهبود کیفیت زندگی و متغیرهای مرتبط، در سالمندان مرد غیر ورزشکار شد. این شیوه می تواند به عنوان یک راهکار غیرتهاجمی و غیر دارویی برای ارتقای سطح زندگی سالمندان پیشنهاد شود.